جرایم علیه مردگان

حفظ حقوق افراد چه از لحاظ مادی و چه از نظر معنوی در هنگام حیات قطعی است ولی گسترش این حقوق به بعد از حیات نیز انسان را مجبور می کند که به اموات احترام گذاشته و حقوق آنان را رعایت نماید .حقوقی که در واقع بعد از مرگ آنان به نحوی با وراث در ارتباط است . دین اسلام به مردگان اهمیت ویژه قائل و احترام آنان را مثل احترام به زندگان می داند و حتی در مواردی مجازات مربوط به مجرمین علیه اموات را سخت تر و شدیدتر می داند. فقدان ماده قانونی خاص در حقوق کیفری ایران که بتواند جرایم علیه مردگان را مجازات نماید قضات را مجبور می کند که در هر مورد به فتاوی معتبر و اصل 167 ق . ا مراجعه نمایند که اینکار اندکی دشوار می نماید و اصل قانونی بودن جرم و مجازاتها را خدشه دار می سازد. پیشنهاد می کنیم قانونگذار با ذکر عنصر قانونی خاص برای جرایم علیه مردگان این معضل قانونی را از بین ببرد و قضات را از سردرگمی و گمراهی در این مورد نجات دهد. سخن مازو که می گوید : تاریخ در برابر قبر ساکت نمی ماند بیانگر احترام خاص به مردگان است .